czwartek, 11 lutego 2016

履歴書 - Budowanie CV po japońsku...

Wiedziałam, że ten czas wcześniej czy później nastanie... Pisanie CV po japońsku!
Mam już po polsku, mam po angielsku (w dzisiejszych czasach - standard), ale po japońsku... Nawet nie próbowałam.
Patrząc na przykładowe życiorysy w Internecie (a obejrzałam ich naprawdę wiele...), nie trzeba było mnie długo namawiać - należało je napisać w Polsce.
Nie wiem czy ktokolwiek z Was próbował wynająć mieszkanie w Japonii (o tym też będzie oddzielny post)? W każdej ofercie jest cały ciąg znaków kanji, z którymi mają problem nawet Japończycy.
Życiorys jest dużo prostszy, ale ma dużo określonych wyrażeń, które należy użyć. Są również określone miejsca, w których coś trzeba wpisać, ale dokończyć już w innym miejscu.
Brzmi zawile? Już tłumaczę.

Zacznijmy od tego, że CV muszę napisać ręcznie. Znalazłam odpowiedni długopis (cienko piszący, żeby kanji nie wychodziło poza wyznaczone pola), skonsultowałam się z moim nauczycielem (dziękuję za pomoc, Ryotaro Sakamoto - Warszawska Szkoła Języka Japońskiego!) i usiadłam do pisania. Samo stworzenie życiorysu zajęło mi 3 dni, a to dopiero na brudno. Dwa dni pisałam pierwszą wersję, po czym poszłam z nią do mojego nauczyciela, który zwrócił mi ją kilka dni później "udekorowaną" pięknymi szlaczkami znaków w kolorze czerwieni. Moje proste słowa typu "rozpoczęcie" (始まり「はじまり」) czy "zakończenie" (終わり「おわり」) zostały zamienione na profesjonalne zwroty - "rezygnacja" (退職「たいしょく」) albo "zatrudnienie" (就職「しゅしょく」). Poprawiwszy CV zgodnie z sugestiami nauczyciela, ujrzałam ciąg kanji przesianych gdzieniegdzie katakaną.Sama na pewno bym tego nie napisała, a na pewno nie wyglądałoby ono tak dobrze.
Dla pewności - poprawiłam życiorys po raz drugi i ponownie zaniosłam mojemu mentorowi do sprawdzenia. Tym razem nie było źle, jedynie około 10 poprawek.
Myślałam, że najtrudniejsze mam już za sobą, ale nie - czekało mnie jeszcze przepisanie "na czysto". Blankiet CV w Japonii można kupić w każdym konbini (to sklep wielobranżowy, w Japonii najbardziej znane sieci to 7eleven, Lawson, Family Mart) i mają niestandardowe rozmiary, coś pomiędzy A4 i A5.
Ja niestety posiadałam tylko dwa komplety, nie było mowy żebym mogła się pomylić (Masato Yokoe - dziękuję za przywiezienie blankietów z Japonii! 日本から履歴書の紙を持ってきてありがとうございます!).


Zestaw, który dostałam składał się z dwóch jednostronnych arkuszy. Chcąc Wam trochę przybliżyć ten druk, ściągnęłam jeden ogólnodostępny z japońskiej strony internetowej. Niestety znalazłam jedynie blankiet pojedynczy.
Początek był dość prosty:
- Imię - wpisałam
- adres - nie wpisałam, bo nie jestem jeszcze w Japonii
- telefon - jw
...
Najbardziej pracochłonną część stanowił największy segment dotyczący edukacji i zatrudnienia. Z początku zrobiłam to tak, jak w polskim i angielskim CV. Wpisałam wszystko z zachowaniem chronologii - od ostatniej aktywności zawodowej/naukowej do nauki liceum. W Japonii zaczyna się pisanie życiorysu od pierwszej aktywności, a nie ostatniej. Poza tym, dzieli się to odpowiednio na edukację (学歴「がくれき」) i pracę (職歴「しょくれき」). Tak też się podpisuje dane fragmenty. Przy czym tutaj wpisuje się najistotniejsze informacje, czyli: rozpoczęcie/zakończenie edukacji/pracy. Sprawiło mi to problem, dlatego że miałam kilka prac dorywczych (takich jak, np. praca w Komisji Wyborczej) i brałam udział w projektach w Fundacji finansowanych z budżetu miasta. Wpisałam to do głównej części, potem okazało się, że powinnam to wpisać na drugiej stronie (w moim blankiecie), gdzie są bardziej szczegółowe informacje.
Podsumowując najważniejszą część CV - na pierwszej stronie należy wypisać najbardziej istotne informacje, czyli ramy czasowe naszej pracy w danym miejscu, a na drugiej szczegóły związane z karierą, którymi chcielibyśmy się pochwalić. Cała trudność polega w zasadzie na tym podziale i używania określonych zwrotów, których nie stosuję na co dzień.
Ściągawka z mojego blankietu, którą zrobiłam sobie po długich konsultacjach z Ryotaro. Zapisałam sobie w poszczególnych sekcjach, jak należy je wypełnić:





皆さん!
先週私は日本語で履歴書を書きました。ポーランドと日本の履歴書はちょっと違うけど一番難しいは履歴書で使う言葉でした。私は毎日この言葉を使わないから。上に私はポーランド人達に少し説明しました。日本とポーランドの履歴書の違いについて記事を書きました。
でも、坂本先生と横江さんのおかげで私は旅行の前にこの履歴書を書いたから、とても嬉しいですよ! ありがとうございます!
履歴書がある、そして。。日本に来て仕事を探せます。

1 komentarz: